Epicure 2 (Jette) trad de laatste ronde tegen ons op met hun ‘normale’ ploeg, dwz. elo’s 2026-1925-1826-1677.
Als je de rangschikking bekeek met hun 8e plaats moest je vaststellen dat deze ploeg zo wat de ontgoocheling van de afdeling was, maar dat was ons probleem niet. Als wij vandaag niet beter deden dan 8-8 konden wij geen kampioen worden, wat ook de uitslag van Chesspirant zou zijn, dus … aan de slag.
En het begon dus niet goed. Lino op 1 stond een pion voor na een Nimzo-Indische opening en blunderde dan ineens alles weg. Opgave. Quinten op 4 speelde tegen Simonne Peeters, en de stelling bleef perfect in evenwicht met Quinten een pionnenketting op e3-f4-g5-h4 en zwart een ketting op b5-c4-d5. Remise. Simonne was vroeger 9 keer kampioen van België geweest bij de dames, de laatste keer in … 1984. Toen leerde ze iemand kennen, woonde bij hem, gaf het schaken op, nu is die man gestorven en ze schaakt terug. Zo gaat dat. Ik speelde een bizar slechte partij. Het begon met een verkeerd berekend stukoffer, waar ik voor het stuk slechts een pion had, en de aanval niet doorsloeg. Ja, dan speelde ik alleen maar door omdat ik in een ploeg zat, als plots ter compensatie wit 2 (!) pionnen verknalt. Enfin, op het laatst had ik een stelling met drie pionnen f-g-h tegen een paard en pion h3. Ik moet er alleen nog die h-pion afkloppen en ik heb remise. Maar ik bestond het om dit zodanig slecht te spelen dat ik nog verloor. Vorige keer schreef ik iets omtrent het gebrek aan kennis in het eindspel bij een collega uit de 6e ploeg. Ik deed het vandaag geen haar beter, en ik zou zelf beter maar eens een peter gaan zoeken. Wim’s partij was al bijna even curieus. Hij stond goed, overzag plots iets en kwam in een iets mindere stelling terecht met D+T tegen D+T. Zwart laveerde echter niet optimaal, en wit kwam beter staan, beetje bij beetje en … won nog ! Toch konden we dus onze 1e nederlaag van het seizoen niet vermijden.
Einde van een prachtig seizoen, we zijn 2e geëindigd in 4e afdeling, en dit was aan het begin van het seizoen afgaande op de krachtsverhoudingen echt niet evident. Een keer slechts hebben we met één invaller gespeeld, alle overige ontmoetingen met hetzelfde viertal, zalig.
Volgend jaar nog van dat zou je denken, maar net zoals elk jaar moeten we in de zomer maar eens opnieuw gaan brainstormen (JT) hoe we dat opnieuw weer gaan inkleden met wegvallers, bijkomers en veranderde eloverhoudingen.