Westerlo –Oude God 2-4
We hadden om 13 uur afgesproken aan de club en vertrokken met 5 man naar Westerlo. Bart reed op eigen houtje via Brussel. We moesten wel nog even het adres te weten komen, want op de site van Westerlo staan er twee vermeld. Gelukkig is er moderne technologie en kent Alain ongeveer de hele schaakwereld. Op papier waren ze duidelijk favoriet.
Zelf speelde ik met zwart tegen de kersverse Belgische kampioen van de open reeks. Ik wist dus dat ik op mijn hoede moest zijn. Ik koos met zwart voor een Siciliaanse variant, namelijk 1. e4 c5 2. Pf3 h6 (dat is eens iets anders dan 1.e4 Ph6, wat ik ook wel speel). Ik had de dag voordien enkele partijen nagespeeld van IM Basman. Al gauw bleek dat mijn tegenstander op onbekend terrein zat: op de 6de zet had hij 35 minuten verbruikt en ik anderhalve. In een gelijke stelling bood ik remise aan. Mjjn tegenstander weigerde en blies vervolgens heel zijn stelling op waardoor ik een vrijpion kreeg. Wat later won ik nog een pion, waardoor ik twee verbonden vrijpionnen kreeg in het centrum. Na lang werken en zeker niet via de korste winstweg won ik uiteindelijk de partij.
Op bord 2 zat Nicolaas met wit. Hij kreeg een Philidor tegen met onmiddellijk nemen op d4 (1.e4 e5 2.Pf3 d6 3.d4 ed4 4. Pd4) Nicolas kreeg wat ruimtevoordeel, maar zwart verdedigde zich secuur, ruilde wat stukken af en uiteindelijk verzande de partij in remise.
Jan, met zwart tegen Ben Van Beurden, zat vrij uitzonderlijk al na vijf zetten uit zijn theorieboek, met een stelling die hij nog nooit had gezien. Hij probeerde te profiteren van de vroege damezet van zijn tegenstander, won het loperpaar, maar kreeg een gedrukte stelling. Wit vond daarin geen zwaktes. Het werd een boeiende partij waarin Jan zelfs een pion won, maar die niet voldoende voor de winst. Remise.
Op bord 4 zat Pascal met wit. Ook hier verscheen een soort Philidor op het bord, ditmaal via de zetten 1.e4 d6 2.d4 Pf6 3.Ld3 e5. Pascal kreeg snel ruimtevoordeel en toen zijn tegenstander ook nog eens b5 speelde kreeg Pascal met a4 voordeel op twee vleugels. Zwart had iets te weinig verdedigers bij zijn koning staan. Pascal offerde mooie de kwaliteit en won overtuigend.
Op bord 5 speelde Bart met zwart. Hier verscheen een heel vreemde Scandinavische partij op het bord. Op zeker moment had Bart twee keuzes: met de loper op d6 nemen en de dames op het bord houden of met de dame nemen en een saaie stelling krijgen. Bart koos voor het tweede, omdat hij naar eigen zeggen vergeten was dat hij ook met de loper kon nemen. Al snel werd ook hier de vrede getekend.
Op bord 6 liet Dries zien dat hij goed op zijn plaats zit (wat ik trouwens al lang heb gezegd). Na een mindere opening kwam hij toch op voordeel tegen een 1900-er. Hij gaf de dame voor twee torens en dacht daarmee de partij te kunnen beslissen, maar verzuimde een toren voor een paard te geven om echt op winst te kunnen spelen. De partij werd uiteindelijk remise.
In elk geval konden we tevreden terug naar huis keren. Niemand van onze ploeg had verloren en ons eerste matchpunt is binnen. Overigens ligt Westerlo ons wel, want ook vorig jaar wonnen we de ontmoeting! Om 20 uur waren we terug in Mortsel. (Alain Talon)