Het viel tegen, deze keer. Bij Dries kwam een soort stofzuiger-variant op het bord: binnen 45 minuten en twintig zetten was het bord kaalgegeten. Remise dus.
Lino stond niet zo lekker, maar repareerde zijn stelling voorzichtig. Er bleef een dubbel-toren eindspel over met 5 pionnen elk; ook hier viel niets te rapen, dus remise nr.2. Uw kapitein had het zwaar te verduren. Hij schoot er een pion bij in op de damevleugel, maar kon toen een koningsaanval lanceren. Er was hoop, totdat hij een zet overzag in scherpe stelling. Uit de puinhoop viel slechts een verloren eindspel te distilleren.
Jan deed het erg goed, maar zijn tegenstander verdedigde secuur een moeilijk eindspel, waar Jan L+P had tegen T. Allebei met een verre vrijpion, en nog wat meer klein grut elders, geweldig moeilijk. Jan probeerde het tot de 62ste zet maar kwam toch niet verder dan remise. Een pijnlijke nederlaag!