ELO-gewijs moest Mechelen 2 een haalbare kaart zijn voor op zijn minst een gelijkspel, maar het draaide wel even anders uit…
René (1, zwart) nam vlot het initiatief over via een Pirc-verdediging. Korte tegen lange rokade, spektakel verzekerd. En het zag er voor wit lange tijd niet zo goed uit, tot zwart net niet de beste zet deed en wit zich wist te verdedigen. In een scherpe stelling betekent dat helaas vaak dat de aanvaller op een mes loopt en dat bleek ook hier. 1-0
Jan (2, wit) maakte van een rustige opening vrij snel een tactische zaak, iets waar zwart graag aan meewerkte. Het was wit die het initiatief naar zich toetrok en gaandeweg zijn stelling verbeterde, maar in de tijdnoodfase bleef ook in deze partij en winnende zet achterwege. Met ongelijke lopers op het bord werd het remise.
Bart (3, zwart) kwam drie kwartier te laat vanwege een lekke band en was dan ook best tevreden toen wit meteen voor een platte variant koos met snelle dameruil. Remise.
Pascal (4, wit) wees een remiseaanbod af op het moment dat de ploeg op achterstand stond. Met enkele goede tactischemanoeuvers won hij een pion die tot op de zesde rij kon oprukken, maar zwart kreeg gevaarlijk tegenspel en nam met beide torens de witte koning onder vuur. Wit ging zelfs zetherhaling uit de weg via een kwaliteitsoffer maar het bleek ijzer met handen breken. Remise.
Dries (5, zwart) kwam prima uit de opening, maar in het middenspel werd de stelling bijzonder complex en tweesnijdend. Zwart dacht ergens de winst te hebben gemist, maar in de analyse kwam was ook dat niet duidelijk. Wit behield het overzicht en won.
Luc (6, wit) richtte niet minder dan 5 stukken op het punt e6 om via een stukoffer de vijandelijke koning onder vuur te nemen. Hij won ook de pion, maar zwart liet zich niet van de wijs brengen, dwong dameruil af en won zijn pion terug. Plots zat wit met een slechte loper die hij enkel kon activeren door pion te geven. We zagen het einde van de partij niet, maar uiteindelijk won zwart alsnog.