Een maand na de vorige interclub happening speelde de kbsb gisteren de laatste ronde af, de paasvacantie zat in de weg. Op zich al weinig enthousiasmerend, kwam er dan nog bij dat de ontmoeting tussen skog 2 en de gentse 5 geen enkel belang meer had voor promotie of degradatie en het woord eindeseizoenswedstrijd hier wel leek uitgevonden. Kgsrl stond een paar plaatsjes boven ons. Een beetje onverwacht werd er warempel zwaar gestreden op sommige borden, en werd er nergens een salonremise opgetekend. Meer nog : tot grote verrassing speelde zwart vier keer, en won vier keer ! Dat heb ik misschien bijna nooit al eens meegemaakt. Jan V op 3 begon slecht, voelde zich al niet goed in zijn vel, en ging een beetje treurig onderuit als een hoopje miserie waarna hij spoorslags naar huis vertrok, een lichte anticlimax van een overigens behoorlijk interclubseizoen. Ik compenseerde onmiddellijk tien minuten nadien met een fraaie overwinning waarbij de witte dame midden op het bord werd veroverd en mijn tegenstrever (17 zetten !) opgaf. Dat gaf een mooie persoonlijke score van 6/11 daar waar het op hetzelfde bord in dezelfde afdeling vorig IC seizoen een regelrechte ramp was geworden. Waar ligt dat nu aan ? Wat precies is de vorm van de dag, of van een seizoen ? Jeroen vocht voor wat hij waard was, maar begaf een beetje onverwacht in een stelling met 4 pionnen tegen 5 pionnen plus een dame en 1 stuk. Stelling verknald was zijn droge kommentaar. Bleef nog Quinten over die na een hele lange partij het materiaalvoordeel in winst kon omzetten, op die manier de 2-2 veilig stellend, en een persoonlijke score neer te zetten van 5 op 9. Acht skoggers bleven nog na voor een gezellig etentje. De eindevaluatie van de overige ploegen is voor iemand anders, ik heb de indruk dat het een redelijk seizoen betrof, waar de 1e ploeg naar mijn mening niet altijd op de optimaal sterkste samenstelling kon opgesteld worden, maar waar skog 1 toch uit de degradatieproblemen kon blijven.