Deze IC passeerde vandaag de 3e ronde van de IC, en waarschijnlijk voor skog 2 dè ronde van het hele seizoen. Wij togen naar SK Borgerhoutse, samen met skog 1, in hartje oud Antwerpen waar deze club haar IC ontmoetingen afwikkelt. Haar clubavonden brengt ze in Borgerhout door, ergens aan de Roma. Anderhalf uur voor het begin der partijen belt Jan Viaene mij, met het nieuws dat hij betrokken is in een ongeval op de E17 in de buurt van Gent, en onmogelijk kan meespelen. Reserven contacteren en inschakelen bleek onmogelijk, en dus traden we met een drietal aan. Dit legt een hele zware hypotheek op skog 2 want bij twee overwinningen sta je nog te blinken met een 8-7 nederlaag omdat JV nul heeft en de andere verliezers nog 1 aanwezigheidspunt krijgen. Dus als je een forfait hebt kan het nooit 8-8 zijn (2-2) maar wel 8-7 of 7-8. Ik zat op 4 tegen ex clublid Paul Hanssen die mij daar op dezelfde plek en 12 maanden geleden versloeg. Zoet was de overwinning vandaag, mat in 21 zetten, na een Catalaan die er door ging, hallo, de bordjes stonden gelijk voor de oppervlakkige voorbijganger, maar in werkelijkheid dus nog niet helemaal. Toen een uur later Quinten in een grandioze aanval op de 0-0-0 rokade van zwart mat gaf hing alles van Jeroen af. Een verlies bij hem gaf geen 2-2 maar een 8-7 verlies. Hij speelde het fantastisch in een uitermate complexe stelling, uitslag remise, en dus winnen wij tegen Borgerhoutse 2 en ziet het schaakjaar 2018/2019 er redelijk rooskleurig uit. Dank zij Jan, die ons vleugels gaf winnen wij vandaag, maar wij zouden toch liever hebben dat hij volgende keer normaal kan meespelen en danken de hemel dat hij noch madame gekwetst geworden zijn.