Gisteren speelden we uit bij Pantin, in hartje Brussel (Elsene) waar ik in mijn lange carrière nog nooit gespeeld had. Het is een grote club, met 7 ploegen in de interclub. In onze reeks stonden ze 2e, dat beloofde een moeilijke namiddag te worden, en zo geschiedde. Ik weet niet wat mij bezielde, maar na 1.d4 Pf6 2.Lf4 speelde ik niet mijn Grünfeld pion naar d5, maar naar d6. Zo kwam ik via zetverwisseling in een Philidor terecht waar ik geen enkele ervaring mee heb, en het allemaal maar kon uitzoeken. Gevolg : nog 55′ over na tien zetten. Het hielp niet, tegen die Duitse speler met 100 elopunten meer ging het van kwaad naar erger en op zet 22 reikte ik hem de hand, opgave. Even later verloor ook Quinten op 2, na een Larsen opening b3/e3. Jeroen met een Aljechin kreeg een storm van een koningsaanval te verduren, en ging strijdend ten onder, knap gespeeld van wit.
Dat vond de 4e bordspeler van Pantin voldoende, en hij bood aan Herman remise aan in een stelling van het koningsindisch, hoofdvariant, waar Herman op in ging. 3.5-0.5 een zware nederlaag maar het was niet bij Pantin dat we dienden te scoren, dat wordt wel volgende ronde verwacht, thuis tegen een ploeg die achter ons staat.
Ik sprak nog even met Michel Jadoul, in de jaren tachtig een aantal keren Belgisch kampioen, en diverse malen deelnemer aan het Steinweg tornooi (1987-1992) dat ik destijds inrichtte. Hij herkende mij onmiddellijk en dat deed me veel genoegen. Raar dat zo iemand met 2400 elo, op bordje 1 in een ploeg in 3e nationale uitkomt, Anderlues om precies te zijn, in de buurt van Charleroi, dat kun je toch moeilijk bevatten, ik heb het hem niet gevraagd.