Na onze complete offday tegen Westerlo 1 (0,5-5,5 verlies) hebben we ons tegen een op papier sterker TSM 1 goed herpakt. Winst met 4-2 brengt ons weer in veiliger oorden in de rangschikking.
Daniël (1) koos in de kritieke stelling in de Catalaan voor een scherpe voortzetting die hem een zwakke centrumpion bezorgde maar uitstekend stukkenspel en initiatief. Wit onderschatte dat, speelde (in tijdnood) niet de sterkste verdedigende zetten en ging in een eindspel van 2T+L onderuit.
Jan (1) sloeg twee varianten van het Scandinavisch door elkaar en verloor snel zijn openingsvoordeel met wit. In het middenspel kwamen de bordjes weer min of meer gelijk te hangen, maar wit had daar bijzonder veel tijd voor nodig. Met nog twee minuten voor 14 zetten compliceerde hij de stelling. Zwart mocht daar in principe geen problemen mee hebben maar maakte de fout ‘mee te blitzen’. Een tactische val leverde wit stukwinst op en de partij.
Dries (3) speelde lange tijd een gelijkopgaande partij die uitmondde in een toreneindspel op een bord vol pionnen. Met een aardige tactische grap haalde hij beslissend voordeel naar zich toe. Het eindspel D+1pi tegen T+4pi was waarschijnlijk te winnen maar niet in die ene minuut die nog overbleef. Remise.
Sam (4), met wit, kwam nooit in de problemen en maakte remise in een stelling met enkel zware stukken en pionnen. In de eindstelling kan zwart enkel afwachten, misschien zat er dan ook meer in, maar een half is een half.
Luc (5) verloor naar eigen zeggen door achterstand in ontwikkeling. ‘Als het paard op b8 blijft staan, speel je met een stuk minder’. Dat bleek dus.
Yannick (6) won zijn eerste ZT-partij in een toreneindspel. De zege leek aanvankelijk een fluitje van een cent, met een witte pion die al op a7 stond en nog een pluspion op de koningsvleugel. Wit blunderde zijn a-pion echter weg. In de stelling die dan restte waren er soms winst- maar meestal remisevarianten te zien. Maar eindspelkennis werkt langs twee kanten en uiteindelijk won wit alsnog.