Op bord 1 liet wit zijn d-pion isoleren in ruil voor activiteit, Daniël kon het witte initiatief neutraliseren en overnemen. In het eindspel met alle zware stukken nog op het bord waren die van Daniel net iets dreigender, hij creëerde een vrijpion die niet meer te stoppen was. 0-1

Op bord 2 kon René het loperpaar bemachtigen en de pionstructuur van zijn tegenstander beschadigen. Daartegenover had zwart een beetje meer activiteit. Was dit genoeg compensatie? Beide spelers dachten van wel en kwamen remise overeen. 0.5-0.5

Op bord 3 ging Bart te werk volgens zijn beproefde methode met zwart: snel ontwikkelen, de actieve witte stukken afruilen, een gezonde pionstructuur opzetten en dan gaan staan. Omdat zijn tegenstander maar geen remise wou aannemen dwong Bart het dan maar af door een herhaling van zetten te forceren. 0.5-0.5

Op bord 4 was net het tegenovergestelde te zien, het duurde tot diep in het middenspel dat het eerste materiaal werd geruild. Beide spelers hadden een zeer flexible stelling waaruit zeer veel verschillende pionstrucuren konden ontstaan. Toen de spanning uiteindelijk werd gelost had wit een beetje meer activiteit in het eindspel wat leidde tot pionwinst wat voldoende was voor het punt. 0-1

Yannick kwam met zwart nooit in de problemen, hij speelde het thema goed paard tegen ‘niet zo goede’ loper perfect uit. Het was mooi om te zijn hoe Yannick zijn stukken als een perfect geoliede machine samenwerkten en de witte stukken langzaam maar zeker hun coördinatie verloren. 0-1

Jeroen op bord 6 speelde een zeer dynamische partij, hij kwam een kwaliteit voor maar moest daarvoor het initiatief volledig aan zwart laten. De druk werd uiteindelijk te groot en de zwarte aanval stootte door. Normaal brengt de analyse achteraf enige klaarheid, maar deze keer kwamen beide kemphanen tot de conclusie dat het allemaal nog veel complexer was dan dat ze had tijdens de partij hadden aangevoeld. 1-0

Een stevige 2-4 overwinning tegen een op papier sterkere tegenstander. Zo gaat het goed!