De burenstrijd tussen onze eerste ploeg en die van Deurne is net zoals vorig jaar onbeslist geëindigd (3-3). De punten werden ook nog eens netjes verdeeld over wit en zwart. Zo verloor Jan V met wit na een partij waarvan uw verslaggever helaas heel weinig zag (tenzij dat er in het middenspel weinig aan de hand leek, maar schijn dan bedriegen). Patrik, met zwart, stond na een zet of dertig verloren maar zijn tegenstander moest tot in het diepe eindspel allerlei klippen omzeilen voor de beslissing viel. Twee minpunten dus, maar Yannick en Pascal zetten die scheve situatie recht. Yannick won een pion en gaf die niet meer af, terwijl Pascal in een waanzinnig scherpe en tactische stelling net iets beter het overwicht behield. Dries, met wit, had mogelijk de betere kansen op bord 2, maar veel spectaculairs gebeurde er niet en uiteindelijk werd de vrede getekend: remise. Daardoor was het aan de voorzitters van beide clubs, Jan T (met zwart) en Robert Schuermans, om de match te beslissen. Wit koos voor een zijvariant van het Siciliaans, met b3, zwart stelde zich op met een drierijensysteem. Dat leek wit alle initiatief te geven, maar met een scherp f4, meteen beantwoord met al even scherp e5 (ziet u het dat op d5), sloeg de vlam in de pan. De stelling werd op slag tactisch en daar haalde zwart zijn voordeel uit. Met een pion en een kwaliteit voor leek de zege binnen, maar wit had sterke compensatie door een sterk paard in het centrum en een actieve loper, terwijl de zwarte torens nergens konden ‘binnenkijken’. Door de kwaliteit terug te geven hoopte zwart dat gaatje wel te vinden en lange tijd leek dat ook de winst zeker te stellen. Intussen waren beide spelers echter in de incrementfase terechtgekomen en dat was aan het spel te zien: beiden misten goede zetten. Uiteindelijk kreeg zwart loper, toren en pion op het bord tegen toren en drie pionnen. Daar zat plots geen winst meer in. Moegestreden wikkelden beide spelers af naar remise.