SKOG 1 promoveert juist niet naar hoogste afdeling, ze eindigen 3e, SKOG 2 4e en SKOG 3 ook 3e (in reeks 5).

Onze eerste ploeg was gehandicapt begonnen aan de start (Alain viel weg op bord 1), en ook al valt er veel te zeggen over onze opstellingen, dat ga ik niet hier doen.

Het belangrijkste is dat we hebben gevochten, en ik ben zeer trots ben op de prestaties van onze ploegen die laatste ronde._LEESMEER_

Want mag het gezegd ? We hebben onze concurrent doen zweten ! Iemand van Brasschaat zei me achteraf dat ze verschoten van onze opstellingen, welnu dan verschoten ze dubbel zo hard van het gevecht op enkele borden waar het allemaal van af bleek te hangen.

Na een goede 3 à 4 uur spelen waren er nog 3 borden bezig die nog alles konden beslissen.
Bart Peeters, Dries en mezelf.
Op dat moment stond SKOG 1 niet echt goed, zelfs als Dries won eindigde SKOG 1 “maar” met 2.5 op 4.

En op dat moment stond Brasschaat al 2 – 0 voor op SKOG 2, m.a.w. SKOG moest nog 1.5 halen om SKOG 1 te kunnen laten promoveren.

Maar hier druk ik toch al een dikke appreciatie uit naar Bart op bord 4, niet alleen was hij bereid in te vallen op het allerlaatste moment om een forfait te vermijden (!!), maar zijn partij leek ook naar remise af te stevenen.

Wetende dat ik toen tegen Nils de Vos winstkansen had was er dus eventjes hoop… om een lang verhaal kort te maken, mijn vlag viel op zet 38, end of dream.
Fritz-analyse achteraf toont een + 2.6 op mijn 40e zet.

Eigenlijk maakt het niet uit.

Ik vind dat de ploegen het schitterend hebben gedaan. En ik zou alle spelers willen danken voor hun inzet, dat wordt soms vaak onderschat.

En laten we ook niet vergeten, we hadden dit seizoen 3 ploegen 🙂
Bij mijn weten is dat nog niet vaak gebeurd dus ik hoop werkelijk dat meer en meer skoggers interesse beginnen te krijgen voor het Zilveren Toren tornooi.

Want dat is mijn stille hoop elk seizoen…