Geen onhaalbare tegenstander, gelet op het feit dat we gemiddeld net een snuifje ELO meer hadden. Nu ja, veel is dat niet, dus een laten-we-er-even-overheen-walsen zat er ook niet meteen aan te komen. Eerste bord ((mja)) haalde alvast het volle punt binnen, nadat – zo vertelde die althans – zijn tegenstander een blunder had gepleegd. Voor Tobias liep het, na een onoplettendheid in de vorm van een overhaast d5, minder goed af, zodat de bordjes alweer gelijk hingen. Chronologisch was dat echter het einde van de debatten, want bord 3 en 4 waren eerst klaar. Wout ontwikkelde leuke aanvallende impulsen op de koningsvleugel, maar zijn opponent wist het gevaar te bezweren, met remise als logisch gevolg. Herman kwam goed uit de opening, maar had wellicht iets te veel oog voor het defensieve aspect, wat ook daar tot remise leidde. Eindresultaat: 2-2, en dat was onmiskenbaar een billijke uitslag. Met nog twee ronden te gaan, en een voorlopige ongedeelde 4^de plaats, is het podium nog niet buiten bereik (maar het wordt niet eenvoudig): de eerste en de laatste wachten ons nog,  twee keer winnen zou ons alleszins goed uitkomen.