Pantin is een club uit het Brusselse met een micmac aan buitenlandse eigennamen, te bont voor woorden.  Geen klein clubje bovendien, anders zouden ze geen 8 ploegen interclub kunnen opstellen.  Omdat ze niet uit onze regio komen, en er in 5e Nationale weinig tot geen bekende schakers meespelen, was dit een van de ontmoetingen waarvan ik het meest hou : je hebt geen flauw idee hoe sterk of zwak je tegenstander is, je begint aan je partij in volslagen duisternis, heerlijk neutraal, niet beinvloed door elo rankings of tabellen.  1.e4 en hop, schaken maar.  Vijf minuten voor het begin vroeg Laurens op bordje 3 naast mij wat ik zou antwoorden op het witte 1.e2-e4, ik antwoordde e7-e5, maar op wit’s effectieve e2-e4 koos ik na twee minuten nadenken toch maar voor mijn geliefde Car(l)o-Kann 1..,c7-c6.  Wit week af op zet 6 met 2.d4 d5 3.Pc3 ex 4.Px Lf5 5.Pg3 Lg6 6.Le3, en liet in het vervolg zijn h-pion op stal.  Mijn grote rokade bracht wit op initiatief- en aanvalsideeën maar ik had voor een keer de zaken eens goed doorgerekend en kwam als overwinnaar uit de midlife struggle en bracht het puntje feilloos naar huis. Maar daarvoor hadden we als ploeg reeds gewonnen met een tussenstand van 2.5-0.5    Laurens overkwam het volgende met wit : 1.d4 e6  2.e4 a5  3.Pf3 a4  4.Le2 a3   Wit nam op a3 met het paard, dat door de loper f8 geslagen werd, bizar bizar.  Laurens ging er van daaruit met de grove borstel doorheen, in een wervelende koningsaanval.  Gert op 1 won vrij gemakkelijk omdat zijn tegenstander nogal wat fouten maakte en Benny hield het bij remise toen we 2-0 voor stonden, veiligheidshalve.  

Het is pas na eens goed geslapen te hebben dat ik merkte dat dit Pantin 6 qua elo een zwakke ploeg was, mijn tegenstander was een non-classé maar zoals bekend zegt dat tegenwoordig niet zo veel meer, ik vond die jongeman best wel aardig kunnen schaken.  2 maal winst op 3 ondertussen voor skog4, dat kon slechter.  Volgende keer naar Leuven, Stella’tje drinken. Van ’t vat.