Was het het zonnige weer? Onderschatting? Een off-day? Een invasie van Mars? Feit is dat we onze eerste nederlaag hebben opgelopen tegen een ploeg die we op basis van ELO hadden moeten verslaan. Op de eerste twee borden waren de ratings ongeveer gelijk, daaronder hadden we ELO-overwicht. Maar zoals wel vaker zeggen ELO-punten niet alles. Dendermonde 1 zette zich er eens goed voor en zag al gauw een eerste punt zijn kant op komen. Dat gebeurde met ‘dank’ aan Pascal (5) die een openingsgrap niet had zien aankomen, waardoor hij al na een zet of acht een pion achter stond en zijn koning op e7 moest zetten. Dat kwam niet meer goed, wit werkte de klus overigens heel goed af. Wouter (6) stak een pion in de opening voor initiatief en kreeg dat ook, maar zijn pionnenstructuur raakte behoorlijk versplinterd. Hij won wel een stuk, maar stond daar op de duur vier pionnen voor in het krijt. Te veel compensatie heet dat en ook dat punt ging verloren. 0-2 en een drama in de maak? Nog niet meteen. Jan (1) kreeg op bord 1 een pittige koningsaanval tegen, maar counterde gevat op de damevleugel. Op een bepaald moment kwam deze stelling op het bord:

Stelling na de 20ste zet van wit. Na lang nadenken speelde zwart 20… Ld8, met de idee de loper naar b6 te brengen en wits controle over de zwarte velden te verzwakken. Wit speelde echter 21.Tae1 (pent het paard) met de idee 21…Lb6 22.Lxb6 Dxb6 23.Tf2 en zwart moet nu Ld5 spelen om f7 te dekken en lang te rokeren. Daarna kan het in een heel dynamische stelling nog alle kanten uit, maar moeilijk te beoordelen is het wel. Zwart besloot daarop geen risico’s te nemen en vervolgde met 21… Dh1+ 22.Kf2 Df3+ en remise wegens eeuwig schaak. Hoe had zwart op de 21ste zet echter op voordeel kunnen komen? Geen makkie (a.u.b. geen computeranalyses).

Daarmee maakten we al iets van onze achterstand goed. Het zag er nog beter uit toen Dries (2) zijn partij won. In die partij leek zwart de overhand te hebben door enkele lichte stukken in de witte stelling binnen te brengen. Dries investeerde niet minder dan 50 minuten in een damezet om daar wat aan te doen en dat bleek ’time well spend’. Hij voorzag zelfs de blunder die zwart enkele zetten later kon spelen. Die blunder kwam er ook en 1,5-2,5. Nikolaas (3) had op de 15de zet remise geweigerd en besloot op koningsaanval te spelen, maar door een misrekening kreeg zijn tegenstander een schitterend, actief loperpaar tegen (zo zei Nikolaas achteraf) ’twee flutpaarden’. Zijn pluspion compenseerde dat onvoldoende en uiteindelijk verloor hij zelfs een stuk. Partij voorbij? Nee. Gelukkig voor ons slaagde hij erin een eindspel op het bord te toveren waarin met K+T tegen K+L+T kwam te staan. Dat is moeilijk te verdedigen voor zwart, maar wit gaf de partij een beetje gedegouteerd remise. 2-3 dus. Alle hoop kwam nu op Barts (4) schouders te liggen, maar hoewel hij overwegend stond, miste hij een belangrijke voortzetting om op voordeel te komen. Zwart liet het niet aan zijn hart komen, draaide de bordjes om en won. 2-4 dus en we staan weer met beide voetjes op de grond.