De laatste ronde van de Interclubcompetitie hield voor twee van onze teams nog heel wat spanning in. SKOG 3 kon namelijk nog ingehaald worden door degradatieconcurrent TUSK, terwijl SKOG 1 nog een theoretische kans had op titel en promotie. De andere ploegen konden vrij en vrank voor persoonlijk gewin spelen, altijd fijn natuurlijk.
Tegenstanders van SKOG 1 waren de ervaren rotten van KGSRL 4. Traditioneel scoren we niet zo goed tegen de Gentenaren, maar nu het vergeleken met eerdere ontmoetingen een thuismatch was, moest er toch meer in zitten. Helaas werden onze spelers door de evangelische gezangen naast de speelzaal blijkbaar meer van hun stuk gebracht dan de tegenstanders, want het werd een 2-4 nederlaag. Blunders op borden 1 en 2, en remises op de andere borden bepaalden de uitslag. Nu goed, al gauw vernamen we dat KASK 1 zijn match gewonnen had, waardoor ze sowieso kampioen werden. Ondanks grote wisselvalligheid qua opstelling, altijd een mogelijk ingrediënt van competitievervalsing, verhuist KASK 1 naar tweede en daar zal niemand in onze afdeling rouwig om zijn. In de eindstand eindigt SKOG 1 mooi derde, qua matchpunten gelijk met NLS, Beveren en KGSRL.
SKOG 3 moest ijzer met handen breken tegen het duidelijk sterkere TSM 3. Dat het een nederlaag werd, kon je elders al in een verslag lezen, maar het was tot maandagochtend nagelbijtend afwachten of concurrent TUSK toch geen wit konijn uit z’n hoge hoed had getoverd. Mits ruime winst (en verlies van SKOG 3) konden de Turnhoutenaren immers nog over onze ploeg springen. Uiteindelijk wist de IC-verantwoordelijke van de KBSB ons via mail te laten weten dat TUSK zijn match verloren had. SKOG 3 gered dus en dat is toch wel een knappe prestatie! We gaan trouwens haast voorbij aan de nog betere prestatie van SKOG 2, dat dit seizoen nooit in de problemen kwam en zich eveneens handhaaft in vierde afdeling.
Ook de vier teams in vijfde afdeling mogen tevreden zijn over hun prestatie. Niet alle spelers van SKOG 4 (8ste), SKOG 5 (4de), SKOG 6 (7de) en SKOG 7 (10de) zullen die mening misschien delen, maar we mogen niet vergeten dat ook heel wat nieuwe spelers en jeugdspelers hier veel ervaring hebben opgedaan. Dit belooft veel voor de toekomst!
Over het etentje na de matchen kan de verslaggeving rechtuit zijn: wat een gezellige boel toch, om bij een drankje en een prima maaltijd met wel 25 leden urenlang na te kaarten over … tja, wat anders dan schaken! Voor sommigen was het een ontdekking dat tagliata geen tagliatelli is, maar dat mocht de pret niet drukken :-).
Interclub spelen met niet minder dan zeven teams, het is een evenaring van een record van enkele jaren geleden. In tegenstelling tot toen waren er dit seizoen echter amper forfaits te noteren, de reservespelers waren van de partij toen het nodig was. Mooi toch. Speciale dank ten slotte aan de ploegkapiteins om het organiserend werk van uw verslaggever makkelijker te maken. We kijken al uit naar het volgend seizoen!