Zeven remises. Dat is de meest opvallende oogst van de Skoggers in de derde ronde van het BK. En opnieuw blijkt dat ELO lang niets alles zegt over de krachtsverhoudingen. Een anekdote: jaren geleden verloor ik tijdens het toenmalige Volmac-toernooi van een Italiaan met 400 punten minder, die me met zwart nota bene in 23 zetten van het bord veegde. Een toernooispeler kan altijd wat meer, heb ik sindsdien ervaren en dus luidt mijn motto al heel lang: ‘Kijk naar de stelling, niet naar het ELO van je tegenstander’. Over naar de resultaten van onze leden dan. Dries blijft met 2,5/3 de beste Skogger na een prima remise tegen een sterkere tegenstander. Achter hem volgen, met 2/3 punten: Daniel, die opnieuw een halfje moest toestaan, en Wouter, Tony en Patrick die hun derde partij wonnen. Voor Patrick was het wel een forfaitzege, maar een punt is een punt. Winst was er ook voor Adina, Ronny en Carlo. Opvallend (en jammer genoeg hebben we geen foto): de tegenstander van Carlo was een meisje van negen, waarmee ongetwijfeld het record qua leeftijdskloof voor dit BK is gevestigd: 71 jaar verschil! Verder speelde Jan al zijn derde remise op rij ondanks pionwinst (zie hieronder) en ook Nikolaas, Lucas, Herman en Tom speelden remise. Verlies was er ditmaal voor Kiran, Alejandro, Adhitya Ram, Jan en voor Patrik die na zijn sterke eerste partij op bord 1 nog niet van de nul is weggeraakt. Vandaag ronde 4: opnieuw en beter!
Als uitsmijter de cruciale stelling van mijn partij tegen Ruben Macquoy. Zwart heeft de keuze: pakken op a6 of op d5, pionwinst dus. Welke pakt hij het best? En mag zwart dan al beginnen juichen?
ELO zegt inderdaad helemaal niets.
Ik speelde tegen mijn tweede NC dit toernooi en het was heel duidelijk dat mijn tegenstander weinig bordschaakervaring had: hij speelde zijn tweede partij ooit. Needless to say dat die wel veel online ervaring had en het toch allemaal niet zo evident was.
Tegelijkertijd zagen we vandaag Kiran zijn tegenstander van 1900 gewoon wegspelen in de opening en na 15 zetten had hij nog meer dan zijn begintijd op de klok. Helaas werd de druk iets te veel en schwindelde de tegenstander zich er toch doorheen.
Vandaag dan weer de andere kant van ‘verkeerde’ ELO: mijn tegenstander blijkt 2100+ te hebben maar tikt tegen de 70 aan en behaalde slechts 3 remises tegen <1800 spelers. ELO is duidelijk maar een getalleke 🙂
De ver opgerukte witte pionnen zijn toch problematisch. De a-pion nog het meest dus die zou ik slaan. De pluspion leidt niet tot winst denk ik want de twee witte centrumpionnen lijken mij ook uitermate lastig om tegen te houden.
Boeiende stelling.
@Patrick: je hebt helemaal gelijk. De d-pion pakken is positioneel het best, maar in geen enkele variant krijg ik de a-pion er dan nog af. Ik pakte dus de a-pion, maar met een gedekte vrijpion op d6 had wit genoeg compensatie. Na enkele zetten kwamen we dan ook remise overeen.
Wouter,je mag ook de factor leeftijd (of ouderdom) niet onderschatten.(uw tegenstander loopt tegen de zeventig aan).
Het is mogelijk dat je tegenstander een hoge ELO-rating heeft,op grond van zijn prestaties in het verleden,maar dit jaar aan kwaliteit aan het inboeten is qua speelkracht of uithoudingsvermogen (in het Engels ´stamina ´).Dit is een veel voorkomend verschijnsel ,dat zich manifesteert op hogere leeftijd,ik kan erover meespreken (ik zie na veel uren schaak de meest voor de hand liggende zaken niet meer,wat me vroeger nooit overkwam).
Nochtans zijn ELO-cijfers geen lege cijfers en beduiden ze wel degelijk iets.Kasparov schreef in één van zijn boeken dat ELO-punten no empty figures are.Hij doelde op de krachtsverhoudingen in 1974 tussen de Russische topspelers (van toen),nl.Karpov (de speler met de hoogste rating in die tijd,Kortsjnoi,Spassky en Petrosian.En hijn had gelijk.