In reeks 1 was Pascal al enkele weken clubkampioen. In de beide andere reeksen viel gisterenavond pas de beslissing. Carlo en Wim werden uiteindelijk reekskampioen, al gebeurde dat niet zonder slag of stoot. _LEESMEER_
Schaak of geen schaak?
Op de laatste speeldag van het clubkampioenschap moest de beslissing nog vallen in reeksen 2 en 3. Zoals ondertussen geweten eindigden Carlo en Tobias met een gelijk aantal punten op kop en was de laatste partij tussen Kenneth en Herman de scherprechter die ging bepalen wie van beiden met de meeste scheidingspunten zou eindigen en dus reekskampioen zou worden. Kenneth begon heel aggressief aan de partij en kwam al snel tot een veel betere stelling. Maar net op het moment dat hij het kon afmaken (waardoor Tobias kampioen zou worden), liep het grandioos mis. Kenneth dacht immers dat Herman hem schaak gezet had met een verre loper – wat niet zo was – , waarop Kenneth zijn koning pakt en hem opzij zet, wel in schaak. Herman wijst Kenneth op de illegale zet, die zijn fout inziet. Jammer voor Kenneth want in plaats van het winnende g4 (of vele andere mogelijkheden) moet hij nu verplicht met zijn koning spelen. Herman speelt het daarna voortreffelijk en sluit met een heel mooi manoeuvre Kenneths dame in. Winst voor Herman, waardoor Carlo met een miniem verschil van 0.75 SBB-punten reekskampioen wordt. Proficiat, Carlo! Het moet volgend seizoen waarschijnlijk een unicum zijn dat iemand van 70 jaar reeks 1 betreedt. Respect!
Schaak of geen schaak – deel 2
Ondertussen in reeks 3… Wim had de niet eenvoudige opdracht om met zwart van Ghislain te moeten winnen. In dat geval zou hij naast Paul komen helemaal bovenaan in de stand, met iets meer SBB-scheidingspunten. Ghislain liet zich niet doen en startte aggresief aan de partij, maar Wim keepte goed en dankzij een sterke rebound kwam hij stilaan beter te staan. Ghislain offerde daarop een stuk, waardoor Wim weer goed op zijn meubelen moest redden. Even werd het wel heel spannend toen Wim gemist had dat hij schaak stond en zelf schaak gaf met de dame. Gelukkig voor hem kon hij de dame zonder veel schade op een ander, wel reglementair, veld plaatsen. Ghislains aanval sloeg niet door en Wim leek op weg naar vlotte winst in een eindspel L+4p vs 2L+3p. Was het de schrik om kampioen te worden of was het de slinkende tijd, maar Wims voordeel werd steeds onduidelijker en onduidelijker. Ghislain perste het allerlaatste uit de stelling door al de pionnen van Wim er af te halen waardoor Wim overbleef met 2L vs 3 ver opgerukte pionnen. Het was al lang woensdagmorgen toen Wim uiteindelijk met beide lopers de witte koning mat dreef. Amai, wat een partij. Proficiat, Wim! In een door forfaits geteisterde reeks vermelden we nog graag dat Wim helemaal van de Belgische kust kwam om zijn partij te spelen. Er stond hem dus nog een lange terugrit voor de boeg.
Reeks 1
1. Pascal De Kaey – 12
2. René Beniest – 10,5
3. Nikolaas Verhulst – 10
Reeks 2
1. Carlo Doossche – 11,5
2. Tobias Verhulst – 11,5
3. Guy Van Habberney – 9,5
Reeks 3
1. Wim Van Den Broeck – 10,5
2. Paul Billion – 10,5
3. Heidi De Swert – 10
Aan alle reekskampioenen: proficiat! Het was een spannend seizoen: zowel in reeks 2 als reeks 3 zijn er 2 spelers op de eerste plaats. Wie waagt zich aan het verfilmen van zo’n scenario?
proficiat Wim
Het is blijkbaar al van 2009 geleden dat er in een reeks 2 spelers bovenaan gelijk eindigden. Toen had Nikolaas net iets meer SBB-punten dan Jan V.
Het is leuk om op een winnaarspodium te staan. Toch moet ik er als penningmeester op wijzen dat alleen Heidi als 3e in haar reeks een prijs(je) wint. (omdatze met zo velen in die reeks meespelen). In de reeksen 1 en 2 krijgen enkel de winnaar en de runner-up een geldprijs. Nikolaas en Guy vallen wat dat betreft uit de boot.
Ook van mij nog eens proficiat aan alle kampioenen (en ook 2des en 3des), mooi werk!
Pascal, mag ik toch even preciseren? In je samenvatting – ik weet het, noodzakelijk beknopt – lijkt het erop alsof ik door Kenneth binnen de kortste keren op een hoopje werd gespeeld, maar dat was eigenlijk niet het geval. Tuurlijk, hij trok flink van leer – Koningsindisch vierpionnenspel – maar tot en met zet 17 was er niets aan de hand. Meer nog, ik was toen heel erg gerust in mijn stelling, en terecht als ik mijn computer (etc.) mag geloven, die vindt dat zwart (licht) beter staat. Op zet 18 echter tast ik – op pionnenroof – compleet mis. Meteen krijg ik de zowat vernietigende aanval over mij heen die je hierboven in de verf zet (de zet g4 – gisteren ook als beste beschouwd bij de analyse – geeft mat in 8, maar nagenoeg alles wint), met de bizarre ontknoping on top. Nu ja, bizar? Accidents – lees: fouten – do happen …
En wie wint de Skotto ? Wel een beetje jammer dat deze moeder der competities dit seizoen een beetje in het verdomhoekje is terechtgekomen.