Drie partijen sinds het vorige verslag, maar uw dienaar heeft ze maar beperkt gevolgd. Een kort overzicht, met prognoses naar het eindgebeuren. _LEESMEER_
Vorige week verloor Paul van Jan, die er een Boedapester tegenaan gooide. Gisteren kwamen er twee remises uit de bus. Gert had enige moeite in de Siciliaan van Jan, maar die vond geen winstweg, noch de aanleiding om zotte toeren te gaan doen en dan mogelijk het deksel op de neus te krijgen. Carlo zag die aanleiding wel, na een Engelse opzet, een typische Guy-defensie en een extra pion uit het middenspel, maar Guy haalde z’n diploma Professioneel Dichtschuiven boven en dwong of lokte Carlo vervolgens in een potentieel riskante afwikkeling die eindigde met loper tegen twee pionnen.
In de top drie en/of titelstrijd wacht Carlo nog een dubbele confrontatie met Jan en … Jan. Het moet weer lukken: alsof de hele boel (kalender, wedstrijden, uitstellen etc.) zo samenspant dat je uitgerekend op dit moment net die zin kunt/moet maken. Jan heeft naast twee keer Carlo ook nog Mart en Patrick aan het bord. Makkelijk is het voor geen van beiden, maar met dat halfje extra staat Jan er voorlopig het best voor. De kansen van Mart zijn eerder theoretisch: met twee pluspartijen staat hij virtueel twee punten achter en hij heeft nog maar twee partijen over. Toevallig weer tegen … Jan en Jan. Maar, als hij twee keer wint, zijn de concurrenten nog niet thuis, o.m. omdat ze het nog twee keer onderling moeten aflappen.
Middenmoters zijn en (zullen)blijven Guy en andere Jan, beiden de punto te ver van de top drie bovenaan én onderaan. Eerstgenoemde heeft een half punt meer maar nog maar één partij te gaan (tegen Gert), de tweede heeft nog drie partijen en kan dus nog haasje-over doen. Te overwinnen (letterlijk en/of figuurlijk) obstakels voor dat haasje of zelfs een ultieme jump in de top drie zijn twee Carlo’s en één Mart. Op papier niet meteen het cadeau met de hele grote strik, dus, maar wat zegt dat?
Onderaan hijst Gert zich weer weg van de laatste plaats, en zo staan de ondermoters nu netjes gelijk, zij het dat Paul een partij meer heeft gespeeld. Omdat er in de laatste partijen nogal wat onderlinge confrontaties zijn, kan het hier echt alle kanten uit: zelden was de strijd om de rode lantaarn (of liever: géén rode lantaarn) zo spannend.
Een kleine opmerking omtrent de opening van mijn partij met wit tegen Guy. Het is volgens mij geen Engelse opening geweest, na 1.Pf3 geeft wit te kennen geen Engelse pap te lusten vandaag, hoogstens symmetrisch Engels zou nog kunnen, en het is ook geen Indische opening, na een koningspaard van g8 naar e7. Na zwart’s b6/Lb7 met dubbele fianchetto kom je eerder terecht bij een variant van Guy’s drierijen verdediging, met een dame-indisch sausje. Soms leunen varianten van openingen dicht bij elkaar tussen Engels/Indisch/Siciliaans. Zwart’s keuze neigt tot een voorkeur voor afwachtend spel, zo kwam er geen d7-d5, maar kon ik zelf d4-d5 spelen, op zet 11, met ruimtevoordeel. Zwart heeft dan wel de mogelijkheid, na het vastzetten van het centrum door e6-e5, van een aanval op de koningvleugel, die na een bescheiden aanzet evenwel niet doorsloeg. Wit nam over op de damevleugel met initiatief en uiteindelijk pionwinst. In dit geval echter niet voldoende voor winst, na 72 zetten.
Je zult wel gelijk hebben. Vluchtige blikken, en passant dan nog, kunnen misleiden. Het zag er Engels uit, wellicht ook vanuit de verwachting Carlo-speelt-vast-wel-Engels. Mea culpa!