Drie van de 6 Opwijk ploegen spelen hun thuismatchen niet in Opwijk maar in Neder over Heembeek, in een school met een speelplaats die kon dienen als parkeerplaats, erg handig in een drukke stad.  Opwijk 4 trad daar aan met een jeugdploeg, geleid op bord 1 door de in tornooikringen bekende schaker Harutyunyan, 1959 elo , of zo’n 380 meer dan ons bordje 1 Gert Torfs.  Die bood in een zwarte Franse stelling lang weerstand maar moest uiteindelijk toch voor al dat elo geweld zwichten.  Ondertussen had Benny op 4 verloren van een 15 jarig Aziatisch non classé talent, en bleven er op borden 2 en 3 nog 2 kinderen van 10 jaar over.  Eentje daarvan was een zwaar geval, naar verluid een ADHD patiëntje, die geen minuut kon stilzitten, en mij op een onverwacht moment zittend aan het bord, molenwiekend een klap(je) op mijn achterhoofd bezorgde, maar wat hem van dit voorval blijkbaar geen moer kon schelen. er kwam tenminste tot mijn verbazing geen verontschuldiging.  Laurens bleef ijzig kalm goed spelend wel de baas over dit Russisch kind, een non-classé net als zijn kameraadje op 2.  Dat kind, mijn tegenstrever speelde snel, doen ze allemaal, maar stuurde me wel met zijn 1299 elo de wei in, de zoveelste elobom op mijn one way ticket to the bottom of my heart, daarbij opmerkelijk accurate sterke zetten afgevend die mij diepzuchtend naar een opgave in 45 zetten stuurde in een eindspel van ieder een gelijke loper en 5 pionnen. Die interclubkinderen spelen allemaal steengoed, volgepompt door chess.com, geen spek meer voor mijn bek.  Ik speel nu toch echt wel heel veel keren tegen een kind de laatste paar jaar, goed voor het schaken, sneu voor mij.

Het ziet er nu al naar uit dat we geen herhaling van het succes van vorig jaar moeten verwachten waar we in extremis nog kampioen speelden.  Deze ploeg is dezelfde als vorig jaar behalve Laurens die Jan V heeft vervangen die nu in 4e afdeling aantreedt.  Toch moeten we optimistisch blijven nietwaar, Gert zal niet elke ronde een 2000 speler tegen komen, Benny zal niet elke ronde vroeg in de partij een stuk weg blunderen, en ik zal nog wel eens een gelijkwaardige volwassen tegenstrever ontmoeten. Als die kinderen nu al gelijke eindspelen beginnen te winnen wordt het stilaan hardstikke moeilijk.