Wij naar Ertvelde, waar ene E. Wally ooit zijn eerste deuntjes kweelde. Het plaatselijke parochiecentrum annex schaakarena van de dag bevond zich echter niet op nummer 3 (zoals ten minste twee van ons onafhankelijk van elkaar hadden gelezen) maar op nummer … 33. Het mocht de pret niet drukken, een extra wandeling van enkele tientallen meter was te overleven, en wandelen is trouwens gezond en nuttig (meer zuurstof naar die hersentjes). Misschien was nummer 333 dan nog beter geweest, want de tegenstand, iets sterker toch dan vooraf gehoopt en ingeschat, kon schaken. Herman (bord 4) was de eerste om dat te ondervinden: hij kreeg een Owen voor de kiezen waarin zijn opponent stevig thuis bleek. Een foute beoordeling in de eindfase kostte dan ook nog de dame en maakte het de facto ineens uit (-). ((mja)) (bord 1) kreeg een stelling met ogenschijnlijk kansen, maar die bleken dan toch niet voldoende om zijn tegenstander te verontrusten, en de eindstelling was dan ook remise (=). Aan spanning geen gebrek, want alle hoop om dat voorlopige minpunt weg te werken was nu gevestigd op bord 2 en 3. Op het eerste gezicht stond Wout (bord 3) er kansrijker voor dan Patrik (bord 2), maar in beide gevallen scheen de zaak ook op remise te kunnen uitdraaien. De stuurlui aan de wal zagen, al dan niet met (te) rose bril, de eerste zelfs winnen, maar aan de wal kan natuurlijk alles, en op het bord werd het punt gedeeld (=). Bijna het tegenovergestelde bij de tweede, waar diezelfde stuurlui veeleer een somber getinte bril opzetten, toen pionverlies donkere wolken deed aanrukken. Arendsoog Patrik dacht daar echter het zijne van, en bewees met een gepaste tegenactie dat zijn tegenstander net iets te gulzig was geweest (+). Ergo: 2-2, en we mogen nog altijd, weliswaar met de handrem op, dromen van een podiumplaats.
Schaakkring Oude God
Schaken in Mortsel
In de Interclubontmoeting van SKOG 1 van verleden zondag (tegen Artevelde 2)onthouden we dat we eigenlijk de winst gemist hebben.
Op bord 4 moest Herman met wit ,na een spannende partij,buigen voor een sterkere speler(waarschijnlijk met opzet opgetrommeld om het team te versterken).
Op bord 1 bood Maarten J. met zwart fel weerwerk tegen een positionele speler,die met wit steevast met 1.b3 en 2.Lb2 opent.Na beter gestaan te hebben in het middenspel,diende hij tenslotte in remise te berusten.
Op bord 3 kreeg Wout M. met zwart een Morra-gambiet voorgeschoteld.Na eerst in het middenspel wat minder gestaan te hebben,ontketende Wout zijn duivels en kwam gewonnen te staan.Spijtig genoeg zag hij dat niet meteen in want hij bood zelf remise aan.
Op bord 2 tenslotte speelde Patrik B. met wit een variant van het gesloten Siciliaans en kwam iets beter te staan.Zwart veerde echter recht en belegerde de achtergebleven witte d-pion,die wit halsstarrig verdedigde.Zwart kon de witte a-pion met zijn Dame pakken en werd overmoedig.Ondertussen had wit een dreiging gecreeerd ,nl.een Dame-uitval ,naar h5 met allerlei onpareerbare dreigingen.Overmoedig sloeg zwart nog een pion,waarna de val dichtsloeg.
De zwarte koning vermocht niets meer tegen de gecombineerde aanval van Dame op h5 en Toren op g3.Van een transformatie gesproken.
En zo keerden we met een 2-2 draw allen gelukkig huiswaarts.
@ Patrik. Ik denk niet dat mijn tegenstander “met opzet opgetrommeld (is) om de ploeg te versterken”. De enige mindere goden op bord 4 tot nu hebben elk maar één keer deelgenomen (2 op 8 partijen), wellicht omdat de anderen toen niet beschikbaar waren. Mijn tegenstander behoort tot die anderen, die wat regelmatiger worden ingezet. Alle drie ongeveer even sterk, dus elk een even grote versterking, ware het niet dat ze veeleer de vaste waarden lijken te vertegenwoordigen.
Ik begrijp ook dat je – kennelijk – niet tevreden was over mijn verslag en dus de noodzaak voelde om een eigen versie toe te voegen. Als we allemaal zo gaan doen, wordt het wel erg druk op de site. Best even vooraf overleggen hoe het anders kan.
Herman,ik was wel tevreden met je verslag,maar ik wou enkel een aanvulling brengen.Zonder bijbedoelingen.
Dat is alles.