Leuke ronde, naar verluidt. Weliswaar geen gebrek aan remises – dat zou pas nieuws zijn – maar er was wel aardig wat te beleven. Eerst viel een tweede winnaar (na Caruana, uniek tot nog toe) te noteren, want de Rus met de lange en moeilijk uitspreekbare naam die we gemakshalve dan maar Nepo (foto) noemen, wachtte in een Siciliaanse Najdorf geduldig zijn kans af tegen thuisspeler Adams om _LEESMEER_op het gepaste moment de duimschroeven aan te draaien en finaal vol te oogsten. Er komt dus toch wat schot in de zaak.

En de klepper van de dag was natuurlijk Nakamura–Carlsen, een Schotse partij (met het nieuwtje 10. Th3), waarin de Amerikaan gewonnen spel had tot zet 59, toen hij z’n winst naar de sjokkedijzen flikkerde. Eén commentaar luidde: hoe komt het toch dat Carlsen de vloer aanveegt met alle tegenstand in rapid en blitz, maar niet (meer) datzelfde meesterschap weet te concretiseren in de klassieke partijen? Tja, iedereen gaat al eens door het oog van de naald, en verder waren het meestal zijn tegenstanders die goed op hun meubeltjes moesten letten of ze zien te redden, so why panic? En wil Magnus wel of speelt hij een beetje verstoppertje? Sowieso is het niet ondenkbaar dat de situatie er na de volgende ronden weer helemaal anders uitziet.

So–Aronian was een boeiende partij, een Spaanse anti-Marshall, waarin Wesley erg thuis is en Levon dus wel wat zou geprepareerd hebben. Nietes, zei de Armeniër, gewoon creatief voor het bord, toen hij de brand erin joeg met 15… Lxf2 +. Niet het beste volgens de computer, maar So kon dat spelenderwijs niet beamen, en na 27. b3? stond Aronian er duidelijk beter voor. Op z’n 30^ste zet, echter, ging hij op z’n beurt even in de fout (30. … h6?) en de rest was gelijk spel.

Anand–Karjakin was kort (20 zetten slechts) en maar beperkt krachtig. Het begon mooi, met een scherpe Engelse opzet, maar toen Karjakin, goed voorbereid deze keer, afweek met 12. Da6 was Vichy, naar eigen zeggen, voldoende van zijn melk om aan te sturen op herhaling van zetten, wat Sergej, die ook geen beloften meer zag in zijn steling, oké vond.

Caruana ten slotte verraste Vachier-Lagrave met 2. … Pf6, aka ‘het’ Russisch of ‘de’ Petrov/Petroff. De Fransman ging erop in en week met het nieuwtje 17. f3 af van een partij Svidler–Ivanchuk uit 2007, waarin 17. Lf4 geschiedde. Het leverde niet echt iets op. Caruana speeelde keurig en solide tegen en dus werd het remise na 36 zetten.

Geen ronde in Sint-Petersburg vandaag, dat wordt dus mañana, mañana. Maar dan in 't Russisch …