Zesde speeldag, weer in Wijk aan Zee (ronde 5 werd op verplaatsing gespeeld, in Hilversum).

Svidler en Carlsen zetten een Engels partij op, en kiezen voor een ietwat ongewone speelwijze. Tot en met de 6^de zet was het al eens gespeeld, m.b. in Landa-Lisek, BL2, 2002 (Duitse competitie), maar op de 7^de zet wijkt Svidler af: 7. Pxc8 (i.p.v. 7. Dd3). Carlsen mag  tijdelijk een kwaliteit hebben voor aanvallend spel van de Rus. Als hij vervolgens een matnetje construeert, forceert Svidler eenvoudig remise door eeuwig schaak. Al bij al 31 zetten._LEESMEER_

Giri–Anand wordt een Catalaanse zaak. In deze roerige tijden lijkt dat iets bijzonder onzekers, maar niet voor deze twee. Niemand kan of wil de ander wat maken, en 20 zetten volstaan om dat te bekrachtigen.

In Hou–Karjakin komt de klassieke variant van de Caro-Kann op het bord. Het kan nauwelijks gelijker zijn of verlopen en na 32 zetten is de remise een feit. Het 2^de ‘succesje’ voor Hou, beter dan niets, maar meer mag altijd. Karjakin is al aan zijn 6^de halfje toe. Wil hij wel, met het oog op het kandidatentornooi?

Een wat bizar verloop in Wei–So. Réti voor de heren, en in het middenspel komt Wei duidelijk beter te staan, om niet te zeggen ronduit gewonnen. Met één zet (26. Td4) veegt hij dat weg en daarmee kantelt de partij richting So. Wei capituleert op de de 41^ste zet.

Kramnik–Jones is een merkwaardige partij. Het Koningsindisch fianchetto zonder c4 komt op het bord en dat levert Jones een vederlicht voordeel op. Dan geeft Kramnik zijn dame voor T, L en pion, waarna Jones toch wel even met een verrassing dreigt. Er wordt allerlei afgeruild en er ontstaat een eindspel van T+L+P en 2 pionnen tegen D en 3 pionnen. De witte pionnen en één zwarte verdwijnen nog, maar de zwarte dame vermag weinig tegen het vestingsterke witte stukkentrio: remise op de 41^ste zet.   

Caruana–Matlakov brengen het Gesloten Spaans ten tonele, anti-Marshall, en bereiken daar uiteindelijk niets beslissends mee. De computer ziet een hele tijd geen spectaculairder verschil  dan 0,00 en in zo’n geval wil een partij inderdaad wel eens in remise eindigen. Hier na 38 zetten.

Adhiban–Mamedyarov zien vandaag wel iets zitten in het symmetrisch Engels. Het duurt tot de tijdcontrole vooraleer iemand iets van een voordeel – winnend zelfs – verwerft, maar Adhiban kan het niet lang vasthouden, al heeft hij wel een kwaliteit voor een ver opgerukte vrijpion. Een tijd nadien gaat hij weer in de fout en staat Mamedyarov op winst. De eindfase is leuk om te zien. Adhiban krabt zich peinzend in de haren, Mamedyarovs lichaamstaal schreeuwt het uit: de buit is binnen.

Dat levert de volgende, nieuwe stand op. So voegt zich bij het voormalige leidersduo Giri-Anand, nu op een gedeelde 2^de plaats achter Mamedyarov, die over de anderen naar de leiding wipt. Kramnik en Carlsen volgen op een punt van de Azeri/Azerbeidzjaan, voor het 50%-viertal Karjakin, Matlakov, Jones en Svidler. De laatste plaatsen zijn voor Wei (2,5/6), Caruana (2/6) en het duo Adhiban en Hou (1/6).

Eén winstpartij slechts bij de Challengers: leider Korobov boekt zijn 5^de zege, tegen de Noorse jeugdwereldkampioen Tari. In de stand verandert er dus weinig. Korobov heeft nu al een vol punt voor op Vidit. De eindzege is nog niet binnen maar begint toch al wat te wenken.

In de nineday-tienkampen won Kenneth (groep 6A) zijn eerste partij, Frank (4G) verloor. België’s (en onze) meisjeshoop Daria Vanduyfhuys (3E) speelde remise.

Morgen zijn we over de helft!