Terwijl de Challengers hun 5^de ronde spelen, genieten de Masters van hun eerste rustdag. Tijd voor een stand van zaken. Opvallende vaststelling na vier ronden: oud(er) en jong(er) houden elkaaar in evenwicht. Aan de kop met 3/4: Giri en Abdusattorov. Gedeeld op 3 met 2,5/3: Caruana en Praggnanandhaa. Het lijkt er beresterk op dat de jonge generatie niet langer simpelweg eraan zit te komen, ze is er al en dreigt binnen de kortste keren de ‘oudjes’, zeg maar de gevestigde elite, te overvleugelen. Die zit misschien sneller aan haar versheiddatum dan ze zich realiseert. De mooie zomer is altijd voorbij voordat je’t weet, wist Gerard Cox al (jáááren geleden overigens).

Er is nog wel hoop. In de middenmoot (2/4 aka 50%) maken de gevestigde namen nog altijd de dienst uit: Aronian, Carlsen, So, Ding …, enkel Erigaisi is de jonge eend in de bijt. Maar het vijtal onderaan (vier met 1,5/2, één met 1/4) is dan weer voornamelijk jong: naast ‘oudje’ Rapport vinden we (met 1,5/4) Maghsoodloo, Keymer en Van Foreest (de winnaar van vorig jaar nota bene), en (met 1/4) Gukesh, toevallig ook de jongste van dat prille pak. Niet alle jong geweld is dus al op toerental, maar het laat zich raden dat ook zij zich nog wel zullen manifesteren.     

Hoe kwam dit alles nu eigenlijk tot stand? In ronde 2 waren het alvast de ervaren rotten die hun jeugdige belagers de baas bleven. In zijn typische stijl maalde Carlsen heel gestaag en stap voor stap Keymer fijn, terwijl Giri, mede dankzij een blunder van Gukesh op de 17^de zet, over zijn tegenstander heen walste in niet meer dan 27 zetten. Beide triomfators van de dag sloten aan bij Ding en Abdusattorov op de eerste stek (1,5/2).

Eén zege slechts in ronde 3, wat trouwens niet betekende dat er op de andere borden niets te beleven viel. Keymer en Erigaisi hadden het bij voorbeeld niet onder de markt tegen Praggnanandhaa en Aronian, maar hielden uiteindelijk stand. Oud-winnaar (nu ja, oud?) Van Foreest trok tegen Caruana alle durfregisters open, maar die gaf nog minder dan een krimp en deed de Nederlander zijn inspanning cash betalen. Opnieuw een succesje voor de gevestigde waarden, dus, want zo sloot Caruana aan bij het leiderskwartet, dat maar één jongeling telde.

Ronde 4 ten slotte. Dag op dag 12 jaar nadat hij zijn enige klassieke zege tegen Carlsen behaalde – hij was toen 16, Carlsen  20, en het was de eerste keer dat Tata Steel Tata Steel heette – gaf Giri de bijna oud-wereldkampioen opnieuw het nakijken. Nota bene door 17 zetten lang een partij van Carlsen uit 2008 na te spelen en vervolgens niet in het minst onder te doen voor de champ himself destijds. Het is voorstelbaar dat de Nederlander na afloop een aantal euforische stonden heeft lopen nagenieten. Wie weet komt het dit jaar dan toch eindelijk tot die zo lang verhoopte eindzege?  

Alsof dat nog  niet spraakmakend genoeg was, ging ook die andere +2800-speler voor de bijl, maar dan tegen één van die adolescenten uit India. Tegen Ding kwam Praggnanandhaa in een materieel gelijke stelling positioneel iets prettiger te staan, om vervolgens technisch zeer vaardig het volle punt naar zich toe te halen. Een derde dagwinst was er bovendien voor Abdusattorov, die ook in een structureel beter eindspel belandde en Maghsoodloo uiteindelijk het probleem te veel bezorgde. En zo werd het vijftal aan de kop herleid tot een tweetal en twee naaste achtervolgers, maar dat las u al in de eerste alinea.

Over de Challengers hebben we het een volgende keer.