Met het kleinste verschil verliezen van een team met een Elo-voordeel van zowat 300 is geen schande, maar het matchverloop zorgt toch voor een wat bittere nasmaak.
Ghislain kwam op bord 2 goed uit de opening, waarin zijn tegenstander erg veel tijd verbruikte, en kon zelfs wat initiatief ontwikkelen. Een tactische fout kostte echter het volle punt: 1-0 voor Mol.
Op 1 verdedigde Rudi zich sterk tegen een agressieve Schotse opening. Hij bereikte gelijk spel in een solide stelling, maar moest diep in het eindspel toch de duimen leggen: 2-0 voor Mol en het dreigde een zware namiddag te worden.
Even later tikte Yannick echter de ‘aansluitingstreffer’ binnen. In het Konings-Indisch hadden beide spelers – zo bleek later – wat kansen laten liggen, maar na een afwikkeling speelde Yannick het eindspel met pluspion keurig uit: 2-1.
Er kon dus nog een matchpunt worden gewonnen aan bord 4 en eigenlijk had dat ook wel gemoeten: wit stond de hele partij ietsje beter en kon net na de tijdscontrole op zet 40 profiteren van een fout van zwart. Het eindspel was op heel wat manieren te winnen, maar toen ging bij mij het licht uit: ik miste kans op kans en zo verzandde het boeltje na 70 zetten toch in remise en was de nederlaag een feit: 2,5-1,5.