Het loopt voor geen meter met SKOG5 in de interclub dit jaar, maar omdat we elke ronde hopen het tij te keren moesten we ook tegen het op papier sterkere Mol1 in onze kansen geloven. Helaas werd het een valse start: op 1 verslikte Herman zich in een Siciliaanse variant en verloor in de opening een stuk: 0-1 en een moeilijke middag in het vooruitzicht.
De andere partijen gingen vrij lang gelijk op, maar nergens werd een punt gescoord. Op bord 3 verscheen een Franse partij en speelde Rudi dus eigenlijk tegen ‘zijn’ opening. Hij moest de aanval aan zwart laten, maar kon in wat tactische verwikkelingen een kwaliteit winnen met mooie perspectieven. Helaas liep hij in een paardvork en moest opgeven: 0-2.
Niet veel later stond het 0-3, toen ook Ghislain op bord 2 de handdoek in de ring gooide. Ik zag van die partij weinig tot niets – sorry Ghislain – omdat ik zelf op 4 na slap spel twee gezonde pionnen had verloren en me zat af te vragen wanneer ik zou opgeven.
Geheel onverwacht ruilde mijn tegenstander echter de torens af, zodat ik een eindspel met ongelijke lopers en twee minpionnen toch nog naar een halfje kon schuiven: 0,5-3,5.
Uiteraard zal het volgende ronde beter gaan. Echt waar! Beloofd! We winnen toch gewoon?!