Wetteren is een club waar ik in 2003/2004 en 2004/2005 interclub speelde, omdat ik toen in Zele woonde. Ik ken daar nog aardig wat spelers van, de club heeft sindsdien een hoge vlucht genomen zowel qua speelsterkte als ledenaantal. Voorzitter (nog altiid !) Luc Michiels vertelde me gisteren dat dit mede was gekomen door een fusie met het Gentse Drie Torens. Wetteren 3 stond 3e, wij 6e, we wisten dat het een zware klus zou kunnen worden. Maar het viel allemaal bijzonder mee : de 1e uitslag, bij Jan V op bord 3 was een overwinning, na een mooi stukoffer in een soort Scandinaaf. Quinten hield met zwart goed stand op 2, Walter De Fré geraakte er niet doorheen. Op 4 had ik het met zwart lastig tegen een jongeman die zich had voorgenomen om dood en verdoemenis te zaaien langs de diagonaal b1/h7. Dat maakte dat ik op een bepaald moment met een klein hartje het lelijke f7-f5 moest spelen. Zijn aanval sloeg niet door, ik had het centrum, en won een pion op de damevleugel. Ik moest alleen nog een eeuwig dameschaak pareren en toen was de buit binnen : winnen van Wetteren 3 ! Op bord 1 was Jeroen nog bezig, met een pion minder, om zijn stelling nog net boven water te kunnen houden, wat nog lukte ook en nog iets meer glans gaf aan deze ploegprestatie. Flink, ploeggenootjes !